Cirano qu’aima despuish l’enfança la soa cosia Roxana mes ne l’ac gausè pas jamei diser. Roxana, deu son costat, que sauneja d’aimar un omi qui amassaré esperit e beutat. Que’u se troba : Chrestian. Mes Crestian que’s pensa pèc, incapable de parlar dab poesia a las hemnas. Cirano que’u perpausa un marcat : Crestian que serà la beutat e Cirano l’esperit, l’un a l’ombra de l’auta